Η βινιέτα στην αρχή των κεφαλαίων
για “Το κόκκινο τανγκό“
έγινε από τη
Μίνα Τζαβάρα
με τη συνεργασία του Κώστα Κουτσομύτη.
Οι βινιέτες έγιναν με πενάκι από τη ζωγράφο
Σταυρούλα Βελισσαροπούλου
με τη συνεργασία του συγγραφέα.
Αξιοποιήθηκαν παλιές φωτογραφίες από καρτ ποστάλ
και εκδόσεις.
Για τα Κυπριακά λιμάνια βοήθησαν οι χαλκογραφίες
του Tristram Ellis (1879),
για το παλιό Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσιας
τα σχεδια του αρχιτέκτονα Πόλυ Μιχαηλίδη
από το κρατικό αρχείο, για την παλιά Λευκωσία
ο τουριστικός οδηγός του Kevork Keshisian (1948)
και το λεύκωμα του Κώστα Γεωργίου,
Η Αρχιτεκτονική των Κυπρίων επί Αγγλοκρατίας,
1878-1960 (Εν Τύποις, 2018)
Οι τέσσερις βινιέτες του “Ο χρόνος με τη Ρόζι“, στην αρχή καθενός από τα τέσσερα μέρη του έργου, έγιναν από τον σκιτσογράφο Ανδρέα Πετρουλάκη με τη συνεργασία του συγγραφέα. Οι τέσσερις εποχές αντιστοιχούν ανάλογα στάδια της ζωής του αφηγητή Ιορδάνη Ιορδανίδη. Το ψάρι στην πετονιά του παιδιού, πιασμένο αργότερα με το ψαροτούφεκο του νεαρού, καταναλώνεται ψητό στην πιατέλα του ενήλικα, και κρέμεται, τέλος, (λεπτομέρεια αγιογραφίας) πάνω από το κεφάλι του υπερήλικα εκφράζοντας τον Ψαλμό: “και ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω“.
Οι βινιέτες στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος της τριλογίας
“Επιστροφή στη Σμύρνη”
έγιναν με πενάκι από τη ζωγράφο
Σταυρούλα Βελισσαροπούλου
με τη συνεργασία του συγγραφέα.
Για το πρώτο μέρος είχαν χρησιμοποιηθεί λεπτομέρειες
από τα πενάκια της συλλογής “Ο τελευταίος ιεράρχης”,
αφιερωμένης στον Άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης
και στη Μικρασιατική Καταστροφή.
Η συλλογή είχε δημιουργηθεί το 1997 από τον ζωγράφο
Leonidha Bulgari,
επίσης με τη συνεργασία του συγγραφέα.